15 Nisan 2025 Salı

Annem İçin Ne Kadar Çektiğimi Reddedilmekten Dolayı

Rabbimiz İsa'dan ve Meryem Ana’dan Valentina Papagna’ya Avustralya, Sidney’de 27 Mart 2025 Tarihinde Gelen Mesaj

Bu sabah çok acı çekerken Melek göründü.

Bana “Benimle gel” dedi.

Melek beni mutlu bir atmosfere sahip, güzel bir yere götürdü ve orada başka bir Melek ile de tanıştım.

Burada çok sayıda insan vardı, hepsi beyaz giyinmişti. Hepsi güzel beyaz masa örtüleriyle kaplı masalarda oturuyorlardı. Sanki bir resepsiyon gibi görünüyordu diye düşündüm.

Meleklere “Ah, ne kadar güzel ve huzurlu bir toplanma” dedim.

Bir kadın yanımıza yaklaştı ve "Gel buraya insanlarla otur. İstediğin her şeyi sipariş edebilirsin" dedi.

Kendi kendime ‘Ne sipariş verebilirim?’ diye düşündüm.

Sonra tereddüt etmeden ona “Neyi istediğimi biliyorum! Vanilyalı dondurma istiyorum—üç top, çilek soslu—gerçek çilekli!” dedim.

Kadın "Ama biraz pahalı" dedi.

Ben de “Önemli değil. Onun için ödeyeceğim” dedim.

Kendi kendime ‘Ama yanımda hiçbir şeyim yoktu. Nasıl ödeyeceğim?’ diye düşünüyordum.

Beyaz dondurma ve kırmızı çilek Rabbimizin Vücudu ve Kanını temsil ediyor. Üç top da Kutsal Teslisi temsil ediyor.

Orada oturdum masamda oturan diğer insanlara baktım. Melekler soluma oturmuştu, sağımda ise bir anne, baba ve küçük bir çocuk vardı.

Sonra kadın tekrar geldi ve "Hepiniz karşı tarafa geçebilir misiniz?" diye sordu.

Oturduğumuz yerin karşısındaki odanın daha özel bir alanını gösterdi.

Melekler ve ben diğer tarafa geçmek için kalktığımızda, yanımda oturan aile de—onlar da bizimle birlikte geldiler.

Şimdi karşı tarafa geçmiş olduk ve orada otururken küçük çocuğun kucağıma gelerek oturduğunu görüyordum.

Ona “Ah, ne kadar tatlısın!” dedim. Yaklaşık üç-dört yaşındaydı.

Tekrar yanımda oturan insanlara baktım ve onları anında tanıdım. Sevinçle "Ah, bu Meryem Ana ve Küçük İsa ile Aziz Joseph!" dedim.

Başlangıçta kucağımdaki küçük çocuğun sadece sıradan bir çocuk olduğunu düşündüm ama daha sonra Kutsal Aileyi tanıdığımda Onun Rabbimiz İsa olduğunu fark ettim.

Meryem Ana yanıma oturdu, Aziz Joseph ise diğer tarafına oturdu. Üzerinde uzun, çok beyaz bir örtünün altında hafifçe görünen bordo renkli bir tunik ve güzel beyaz bir peçe vardı.

Meryem Ana o kadar üzgündü ki başını eğmişti, soluna doğru biraz yana yatırmıştı ve ellerini nazikçe kalbinin üzerine çaprazlamıştı. Sürekli ona bakıyordum, ‘Neden bu kadar üzgün?’ diye düşünüyordum.

Küçük İsa kucağımdayken önümüzde masanın üzerinde aniden güzel bir çiçek buketi belirdi. Sapları kısaydı ve ortasında hafif mor renk vardı, geri kalan çiçekler ise hepsi beyazdı. Daha önce burada dünyada görmediğim sıra dışı çiçeklerdi.

Sonra kadın geldi ve "Hala çilek soslu dondurmayı ister misiniz?" diye sordu.

Ben de “Evet, evet ve hepimiz için gerçek çilekli” dedim.

Küçük İsa çok huzursuzlandı ve heyecanlanmaya başladı, masadaki çiçekleri sağa sola iterek deviriyordu—bir çocuk gibi davranıyordu.

Ona nazikçe “Hayır, güzel çiçeklere böyle yapma. Ne yaptığını gör” dedim.

Bana "Çünkü Annem üzgünüm. Annem çok üzgün" diye cevap verdi.

Meryem Ana hala başını eğmiş bir şekilde oturuyordu. Onu hiç bu kadar üzgün görmemiştim. Onun için endişeleniyordum ve bu yüzden Küçük İsa’ya “Birlikte güzel bir çiçek buketi yapalım, onu Annene verirsin, o da neşelenecek” dedim.

O dedi ki, "Hayır, hiçbir şey Onu neşelendirmeyecek. Çok üzgün. Gerçekten çok üzgün."

“Neden bu kadar üzgün?” diye sordum.

“Herkes için üzgün. Kimse Bana inanmıyor. Bana ve Anneme ve Aziz Joseph’e inanmıyorlar. Bizi görmezden geliyorlar ve hakkımızda kötü şeyler söylüyorlar.”

Küçük Rab İsa, Annesi için gerçekten endişeliydi ama hiçbir şey Onu mutlu edemiyordu. Başını eğmişti ve ellerini Kutsal Kalbi’nin üzerinde tutuyordu. Çok kederliydi.

Aziz Joseph O'na çok yakındı, koruyor ve destekliyordu ama konuşmadı. Sadece orda oturuyordu.

Ama küçük olan gerçekten huzursuzdu.

Dedi ki, “Dualar edin. İnsanlar için dualar edin çünkü Annemi çok incitiyorlar.”

Sipariş ettiğim dondurma hiç gelmedi.

Sonra odama geri döndüm. Kutsal Anne’nin derin üzüntüsünü görmek, acısını kalbime bastı.

Ona sordum, “Kutsal Anne, neden bu kadar üzgünsün?”

Cevap verdi, "Dünyaya bakın ve Oğlumun nasıl reddedildiğini görün. Onu istemiyorlar. Tanrısız bir hayat yaşıyorlar."

Kutsal Anne Kendisi için değil Oğlu için üzgün. Bu yüzden küçük bir çocuk olarak göründü. Bir çocuk gibi Onun için yalvardı ama aslında O gerçek Allah ve Yaratıcıdır. Ona yardım edemediğim için çok, çok üzgündüm.

Ona dedim ki, “Rab İsa, biz seni burada seviyoruz ve seni seven birçok insan var ve gerçekten seni seven bir sürü insan tanıyorum. Belki Onun sayesinde biraz teselli bulursun.”

Kaynak: ➥ valentina-sydneyseer.com.au